شغلی که بالنده (scalable) باشد…!؟

سلام

دارم کتاب “قوی سیاه” یا “The Black Swan” رو از نسیم طالب می خونم. البته قبلش با توجه به کندشدن روند خوندن کتاب “ایدۀ عالی مستدام” فعلاً نیمه کاره رهاش کردم تا از خوندن کتاب نمونم.

کتاب قوی سیاه رو خیلی توصیه کردن بهم. و قبل ازخوندنش متوجه پرفروش بودنش شده بودم و الان که تازه اولای کتابم، میبینم که چقدر خوبه :)

طالب در اوایل فصل سوم، از بهترین (بدترین) رهنمود زندگیش میگه و می نویسه که دانشجویی یکبار بهش توصیه ای کرده که راه های جدیدی رو به روش گشوده و اون نصیحت این بوده: «به من گفت حرفه ای را در پیش بگیرم که بالنده باشد؛ یعنی شغلی که مزدش ساعتی نباشد چون درآمدش محدود می شود به ساعاتی که کار می کنم.»

بعد از خوندن این جملات انگار یکی از خلأهای ذهنم پرشد! حس خوبی داشت. همیشه دنبال یه همچین توصیفی بودم انگار! و انگار جوابی شد برای چندین سؤال نه چندان کوچیک دربارۀ شغل آینده ام. جالب اینه که من موقعی که به آیندۀ خودم فکر میکنم، همیشه، دندون پزشکی گوشۀ بسیار کوچیکی از ذهنم رو به خودش اختصاص میده و گاهی به صورت یه عامل حواس پرت کن از اون چیزی که منو ارضا میکنه ظاهر میشه! البته نمیدونم این رو به حساب بخت خوش بذارم یا بخت بد!

بگذریم.

چند خط پایین ترش هم نوشته: «برخی حرفه ها مانند دندان پزشکی، مشاوره یا ماساژ، نمی توانند ببالند چون شمار بیماران یا مشتریانی که در یک زمان معین می توان دید حدی دارد.»

راست هم میگه خب! شاید یکی از دلایلی که خودم رو به دندون پزشکی محدود نمی بینم همین ویژگی بالنده نبودن اونه. البته اینکه بالنده نیست به صورت ضمنی در ذهنم بوده ولی تعریف دقیقی ازش نداشتم و یا حتی توجهی بهش نمی کردم.

ولی چند پاراگراف بعدش میاد میگه که این موضوع بالنده بودن برای انتخاب حرفه چندان هم مناسب نیست و خودش شانس آورده که تونسته با این روش شغلش رو انتخاب کنه و موفق بشه! و میگه: «اگر من خودم می خواستم رهنمود بدهم به شنونده سفارش می کردم شغلی بگیرد که بالنده نباشد!» دلیلش هم نابرابری زیاد در شغل های بالنده است و احتمال موفقیت بسیار پایین در اون شغل ها. درصد کمی، بیشترین مقدار سود را می برند.

برم کمی بیشتر بخونمش.

توصیه میکنم بخونیش.