ببین
بدون که هر وقت مشکلی سدّ راهت شد، باید پا شی. باید ادامه بدی. بجنگی.
مسیر باید طی بشه. با نشستن و صبرِ بی‌مورد و زیادی، اتفاق خوبی لزوماً نمیفته.
باید پا شی.
اینطوری نمی‌شه.
تا حرکتی نکنی، نباید انتظار بهبود داشته باشی.
شروع به کار و استارتِ حلِّ مشکل رو زدن معمولاً سخته. ولی هر طور شده خودت رو قانع کن که باید شروع کنی. حتی خودت رو گول بزن. ولی شروع کن.
گاهی شروع که می‌کنی، ادامۀ مسیر برات خیلی راحت‌تر می‌شه.
تازه!
خدا هم کمکت می‌کنه. نمی‌ذاره تنها بمونی.
وقتی ببینه بنده‌ش با تمام تلاشش داره به سمت بهترشدن زندگی‌ش حرکت می‌کنه، دلش نمیاد کمک نکنه :)
و برکت می‌ده به مسیر و تلاش تو…
مهم اینه متوقف نباشی.
حرکت کن؛ هر چند کم.
قدم بردار؛ هر چند کوچیک.
ولی پا شو :)
دیدگاه ها
در این مسیر به اعتقاد بنده توکل بسیار مهم است.
در کنار حرکت باید توکل کرد و یادمان نرود همه مسیر دنیا امتحان است.
توکل تضمین الهی برای کسی است که همیشه حامی و پشتیبان حق است. قرآن کریم می گوید از پیمودن راه حق نترسید و به خدا توکل کنید، از نیروی باطل نترسید و به خدا توکل کنید. در همه کارهایت واقعا به خدا توکل کن … وظیفه خودت را با اعتماد به خدا انجام بده، آن وقت ببین چطور دست خدا به همراهت می آید … «فَإِنَّ اللّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ» … خدا غالب و قاهر است، اگر بخواهد، هیچ قدرتی در مقابل او نیست و حکیم است و کارهایش حکیمانه و بر اساس مصلحت است، بی جهت کسی را تأیید نمی کند.
پست
سلام جناب رحیمی مدیسه :)
اولاً ممنونم بابت اومدنتون 🙏🏻
بعد هم ممنون بابت کامنت بسیار مفیدتون.
اینکه “همهٔ دنیا مسیر امتحان است” دیدگاه جالبیه که اگر حواسمون بهش باشه، هر سختی‌ای برامون شیرین می‌شه و می‌فهمیم که با عبور از اون سختی، حس بهترِ نزدیک‌ترشدن به خدا همراهمون خواهد بود.
ممنونم از لطفتون 🌼