دورۀ امتحانات است و روزهای سختی در حال گذر.
ولی گاهی اوقات اتفاقاتی پیش‌میاد که کلاً آدم رو از اون فضایی که هست خارج می‌کنه حال‌وهواش رو عوض می‌کنه…
یکی از اون اتفاقات که حس بسیار خوبی همراه خودش داشت، خوندن شعری از سهراب بود قبلاً هم باهاش آشنا شده‌بودم؛ البته نه به این صورت!
پیج «چَروَند» در اینستاگرام در آخرین پستش، این شعر رو منتشرکرده.
شب آرامی بود
می‌روم در ایوان، تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
مادرم سینی چایی در دست
گل لبخندی چید، هدیه‌اش داد به من
خواهرم تکه نانی آورد، آمد آنجا
لب پاشویه نشست
پدرم دفتر شعری آورد، تکیه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین
با خودم می‌گفتم:
زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست
رود دنیا جاریست
زندگی، آبتنی‌کردن در این رود است
وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده‌ایم
دست ما در کف این رود به دنبال چه می‌گردد؟
هیچ!!!
زندگی، وزن نگاهی است که در خاطره‌ها می‌ماند
شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
شعلۀ گرمی امید تو را، خواهد کشت
زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است، که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی، و نه در فردایی
ظرف امروز، پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز، دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با، امید است
زندگی یاد غریبی است که در سینۀ خاک
به جا می‌ماند
زندگی، سبزترین آیه، در اندیشۀ برگ
زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینۀ عشق
زندگی، فهم نفهمیدن‌هاست
زندگی، پنجره‌ای باز، به دنیای وجود
تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم
در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
پرده از ساحت دل برگیریم
رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست
زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند
چای مادر، که مرا گرم نمود
نان خواهر، که به ماهی‌ها داد
زندگی شاید آن لبخندی‌ست، که دریغش کردیم
زندگی زمزمۀ پاک حیات‌ست، میان دو سکوت
زندگی، خاطرۀ آمدن و رفتن ماست
لحظۀ آمدن و رفتن ما، تنهایی‌ست
من دلم می‌خواهد
قدر این خاطره را دریابیم.سهراب سپهری
دیدگاه ها
بسیار زیباست. دست همه دست اندر کاران که این شعر زیبا رو به من رسوندند درد نکنه.
پست
مرسی که اومدی داداشم :)
ممنون ازاینکه باشعر سهراب زندگی رو بهمون یاداوری کردی
پست
ممنون ازت که خوندی‌ش :)
و ممنون از سهراب :)
سلام.
امروز برای اولین بار با وبلاگ شما اشنا شدم . ان هم زمانی که میخواستم شعر مقصد من رفتن است با نرسیدن خوشم را برای وضعیت واتس اپ کپی کنم
واقعا این شعر و صدای زیبای همایون شجریان لذت بخشه که خودم رو در خلا حس می کنم .
پست
سلام
خوش اومدی محمدجان
خوشحالم اومدی اینجا :)
سلام آقای قائمی
تازه با وبلاگتون آشنا شدم
وقتایی که میرم توی فکر،اینکه ۳ ماه فقط به کنکور مونده و چطور همه ی درسا رو تموم کنم .میام اینجا و نوشته های شما رو که میخونم کمی به رسیدن به دوندونپزشکی که آرزوی از دوران دبستانمه امیدوتر تر می شم
چون تا الان چیز زیادی نخوندم باید از الان به بعد پایه و پیش رو ببندم
لطفا دعا کنید
پست
سلام
ممنون که تشریف میارید :)
موفق باشید ایشالا :)