رشد درد داره

رشد

می‌دونی چیه؟
داشتم یه این فکر می‌کردم که تو زندگی همه سختی هست. گاهی شاید از دور که نگاه می‌کنی فکر کنی که همه‌چی رو رواله و تنها خوشیه که وجود داره؛ ولی وقتی نزدیک و نزدیک‌تر که می‌شی، می‌بینی که آره. بالاخره یه چیزی هست که یک نفر در زندگی‌ش ازش رنج می‌بره.

حاج‌آقا احمدی می‌گفت:

«خودت رو بذار جای خدا. اینجا دنیاست و محل رشد انسان. دوست داشتی چه‌جور امتحان‌هایی برای بنده‌هات در نظر بگیری تا برای گذر از اون‌ها، بتونن بزرگ بشن، بتونن رشد کنن؟
امتحان‌ها هم انواع مختلفی دارن. گاهی می‌شه با “مال” آدم‌ها رو آزمایش کرد. گاهی با “سلامتی”، گاهی با “روابط” و کلی راه دیگه.»

پس حواسمون باشه که الان وسط امتحانیم. همیشه بودیم و هستیم؛ که باید رشد کنیم.
حواسمون باشه که همیشه امتحان‌های سخت‌تری هم بوده که می‌شده با اون‌ها امتحان بشیم.
ولی هر چی الان هست، هر امتحانی که داره از ما می‌گیره، در حد خودمونه.
اون ما رو خلق کرده و ظرفیتمون رو می‌دونه.
پس در هر مرحله، چیزی رو مقابلمون قرار می‌ده که می‌دونه از پَسِش برمیایم.

اگر به مشکلات پیشِ رو به چشم امتحانی نگاه کنیم که قراره بعدش بزرگ‌تر بشیم، تحمل سختی‌ها برامون آسون‌تر می‌شه.
اگر حواسمون باشه که یک ارحم‌الراحمینی هست که هوامون رو داره، یکم خیالمون راحت‌تر می‌شه.
اگر یکم بیشتر توکل کنیم،
یکم بیشتر صبر کنیم،
یکم قوی‌تر وایسیم،
بهتر به سمت هدف نهایی می‌ریم…

ولی گاهی درد زیاد می‌شه،
و فکر می‌کنیم که نمی‌تونیم،
دلمون می‌گیره،
اشک‌ها امونمون رو می‌بُرن،
بغض هر لحظه همراهمونه،
ولی…

ولی یک لحظه،
یک لحظه چشمامون رو ببنیدیم،
و عاجزانه بگیم خدایا…
خدایا خودم رو به تو سپردم. هر چی نصیبم بشه، قطعاً توش خیره، هر چی بِدی، خوبه، می‌دونم هستی و حواست هست، کمکم کن.

یک وضویی هم بگیریم و دو رکعت نماز با یاد “استعینوا بالصبر و الصلاه” بخونیم.
و یک صفحه قرآن.

بهتر می‌شیم.

دیدگاه ها

  1. شقایق

    قبلاً که بچه تر بودم وقتی پدرم بهم می‌گفت خدا ما رو با سختی ها امتحان می‌کنه و ما رو تو موقعیت های سخت قرار میده تا ببینه چند مرده حلاجیم، حرفاشو درک نمی‌کردم تا اینکه چند ماه پیش تو زندگیم یه اتفاقایی افتاد که واقعا حرفاشو فهمیدم با تمام وجود درکشون کردم. نمی‌دونم یادتون هست یا نه که گفتم تو وضعیت وحشتناکی به سر میبرم و طوفانی ام. اما حالا چند هفته ای هست که کاملا آروم شدم و توکل کردم به خودش. می‌دونم که تنها وظیفم تلاش کردنه‌. ممنون که تو اون روزای سخت با حرفاتون آروم میشدم. وااااای ببخشید یادم رفت سلام کنم ” سلاااااام”

    1. نویسنده
      پست
      مصطفی قائمی

      سلام خانوم شقایق
      خوشحالم که حالت بهتره و آرومی.
      خوبه که توکل کردی. و در تلاشی.

      و خوشحالم که شاید یکم مطالبم به دردت خورده.

      امیدوارم همیشه رو به رشد باشی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *